نژاد سگ پودل | معرفی سگ های آپارتمانی

پودل ها به طور کلی سالم هستند، اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی بیماری های بهداشتی هستند. ممکن است پودل شما به این بیماری ها مبتلا نشود اما لازم است است این بیماری ها را بشناسید.

• بیماری آدیسون: همچنین به عنوان hypoadrenocorticism شناخته می شود ، این وضعیت بسیار جدی در اثر تولید ناکافی هورمون های آدرنال توسط غده فوق کلیه ایجاد می شود. اکثر سگهایی که به بیماری آدیسون مبتلا هستند استفراغ می کنند، بی اشتها و بی حال نیز می شوند. علائم شدیدتر هنگامی رخ می دهد که سگ استرس داشته باشد یا وقتی سطح پتاسیم به اندازه کافی بالا برود که بتواند عملکرد قلب را مختل کند، باعث شوک شدید و مرگ می شود.
• اتساع معده – ولوولوس: معمولاً نفخ شکم نامیده می شود، این یک بیماری تهدیدکننده زندگی است که سگهای بزرگ و دارای قفسه سینه مانند پودل را تحت تأثیر قرار می دهد، به خصوص اگر روزانه یک وعده غذایی زیاد به آنها داده شود و سریع غذا بخورند، بعد از خوردن غذا مقدار زیادی آب بنوشند و بعد از غذا خوردن به شدت ورزش کنند. نفخ شکم هنگامی ایجاد می شود که معده با گاز یا هوا متسع شده و سپس پیچ می خورد. سگ قادر به آروغ زدن یا استفراغ نیست تا از شر هوای اضافی معده خود خلاص شود و بازگشت طبیعی خون به قلب مانع می شود. فشار خون پایین می آید و سگ شوکه می شود. بدون مراقبت های پزشکی فوری، سگ می تواند بمیرد.
• صرع: علت شایع تشنج در انواع Poodles صرع ایدیوپاتیک است. غالباً ارثی است و می تواند باعث تشنج خفیف یا شدید شود. تشنج ممکن است با رفتارهای غیرمعمول، مانند دویدن با حالت عصبانیت مانند اینکه تحت تعقیب قرار گرفته، به نمایش گذاشته شود. مهم است که به یاد داشته باشید که تشنج می تواند به دلیل صرع ایدیوپاتیک و یا موارد دیگری مانند اختلالات متابولیکی، بیماری های عفونی که بر روی مغز تاثیر میگذارند، تومورها، قرار گرفتن در معرض سموم، صدمات شدید سر و موارد دیگر ایجاد شود. بنابراین، اگر پودل شما تشنج دارد، مهم است که او را فوراً برای معاینه نزد دامپزشک ببرید.
• دیسپلازی مفصل ران :  دیسپلازی مفصل ران به طور ارثی رخ می دهد، عوامل محیطی گاهی اوقات سهم زیادی در ایجاد آن دارند. با گذشت زمان، تحلیل مفصل وجود دارد که می تواند باعث آرتروز و درد شود. اضافه وزن، ورزش بیش از حد یا طولانی مدت قبل از بلوغ، سرعت رشد سریع و رژیم های غذایی با کالری بالا یا مکمل می تواند به توسعه دیسپلازی مفصل ران کمک کند. مراقبت های دامپزشکی، شامل مکمل های غذایی، دارو و در برخی موارد جراحی است.
• آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): PRA خانواده ای از بیماری های چشم است که شامل زوال تدریجی شبکیه است. در اوایل بیماری، سگ های مبتلا، شب کور می شوند. با پیشرفت بیماری، آنها در طول روز بینایی خود را از دست می دهند. بسیاری از سگهای مبتلا، به شرطی که محیط اطراف ثابت بماند، به خوبی با محدودیت یا از دست دادن دید خود سازگار می شوند.
• هیپوپلازی عصب بینایی: این بیماری در صورت ایجاد عصب بینایی یک نارسایی مادرزادی است. این باعث کوری و پاسخ غیر طبیعی مردمک در چشم آسیب دیده می شود.
• آدنیت سباسه (SA): SA یک مشکل جدی در Poodles، به ویژه استاندارد است. تخمین زده شده است که 50 درصد از کل Poodles استاندارد ناقل یا مبتلا هستند. تشخیص این شرایط ژنتیکی دشوار است و اغلب به عنوان کم کاری تیروئید، آلرژی یا سایر بیماری ها اشتباه گرفته می شود. وقتی سگی دچار SA می شود، غدد چربی پوست به دلایل نامعلومی ملتهب می شوند و در نهایت از بین می روند. این غدد به طور معمول سبوم تولید می کنند، ترشح چربی که به جلوگیری از خشک شدن پوست کمک می کند. این اولین بار معمولاً در سنین 1 تا 5 سالگی مورد توجه قرار می گیرد. سگهای مبتلا به طور معمول پوستی خشک و پوسته پوسته دارند که در بالای سر، گردن و کمر ریزش دارند. سگهایی که به شدت آسیب دیده اند، همراه با عفونت های ثانویه پوستی، می توانند پوست ضخیم و بوی نامطبوع داشته باشند. اگرچه این مشکل در درجه اول زیبایی است، اما ممکن است برای سگ ناراحت کننده باشد. در صورت مشکوک شدن به SA، دامپزشک شما نمونه برداری از پوست را انجام می دهد. گزینه های درمان متفاوت است.

مقدار روزانه توصیه شده: برای سگ استاندارد، 1.5 تا 3 فنجان غذای خشک سگ با کیفیت بالا در روز، سگ مینیاتور، 3/4 تا 1 فنجان و سگ عروسکی، 1/4 تا 1/2 فنجان است.

مقدار غذای سگ شما به اندازه، سن، متابولیسم و ​​سطح فعالیت وی بستگی دارد. تقریباً ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیش از یک سگی که فعالیت بدنی ندارد، نیاز به غذا خواهد داشت.

غذای خشک سگ بالغ پودل رویال کنین مناسب سگ های بالغ نژاد پودل میباشد برای آشنایی روی نام محصول کلیک کنید.

غذای خشک سگ رفلکس پلاس باطعم مرغ برای سگ های متوسط و کوچک نیز غذایی مقوی و به صرفه برای سگ های پودل شماست.

پودل نژادی است که ریزش مو ندارد، بنابراین انتخاب خوبی برای افرادی که آلرژی دارند. موهای پودل در بسیاری از رنگ ها وجود دارد، از جمله آبی، سیاه، سفید، خاکستری، نقره ای، قهوه ای و کرم. موها موج دار، نخی و متراکم است و می توان این بافت منحصر به فرد را با مدل های گوناگون اصلاح کرد.

پودل سگهایی با نگهداری بالا هستند. او برای حفظ وضعیت مناسب کت به مرتب سازی منظم، هر سه تا شش هفته، حتی گاهی بیشتر نیاز دارد. اگر این نژاد را در نظر دارید، نگهداری از کت و هزینه نظافت را در نظر بگیرید. بیشتر صاحبان هزینه یک آرایشگر حرفه ای را پرداخت می کنند ، اما اگر وقت بگذارید، می توانید خودتان یاد بگیرید که موهای Poodle خود را اصلاح کنید.

بسیاری از پودل ها چشمان گریان دارند که باعث لک شدن موهای زیر چشم آنها می شود. هر روز با دستمال مرطوب حیوان خانگی بدون الکل یا پارچه مرطوب شده با آب گرم، دور چشم و صورت او را پاک کنید.

حتما گوش های پودل خود را هر هفته از نظر آلودگی، قرمزی یا بوی بدی که می تواند نشان دهنده عفونت باشد، بررسی کنید. سپس آنها را هفتگی با یک پنبه آغشته به گوش پاک کن با pH متعادل پاک کنید تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید. نژادهای دارای گوش افتاده مستعد عفونت گوش هستند زیرا کانال گوش تیره و مرطوب باقی می ماند.

دندان های پودل خود را حداقل دو یا سه بار در هفته مسواک بزنید. اگر می خواهید از بیماری لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید، مسواک زدن روزانه بهتر است.

برای آشنایی از روش مسواک زدن سگ، می توانید مقاله (راهنمای کامل مسواک زدن دندان سگ) را مطالعه کنید.

به ناخن های سگ توجه داشته باشید و هر زمان بلند شده کوتاه کنید. ناخن های کوتاه و مرتب و مرتب، پاها را در وضعیت خوبی نگه می دارد و از خراشیده شدن پاها جلوگیری می کند.

برای آشنایی از روش کوتاه کردن ناخن ها، می توانید مقاله (روش صحیح کوتاه کردن ناخن های سگ) را مطالعه کنید.

امیدواریم مقاله (نژاد سگ پودل | معرفی سگ های آپارتمانی) براتون مفید باشه.

سپاس به خاطر همراهی شما (: